Ve Karakarga... (Üçüncü Motorum)

     Motosikleti ciddi anlamda gündelik hayatıma sokan, kendisine bir isim takmama sebep olan ve şimdilik en uzun kilometre yaptığım motorum olan ve halen binmekte olduğum motosikletim Yamaha ybr125, nam - ı diğer Karakarga.

    Pek çoklarına göre 150 ve 250 cc'lerden sonra artık bir 500cc motor alınmalıdır. Ama benim gibi konuya daha ziyade ekonomik ve biraz daha sürüş tecrübesi edinme adına bakıyorsanız üçüncü motorunuz da, beşincisi de küçük cc bir makina olabilir. Ben bunda hiç bir sakınca ve gariplik görmüyorum ve görmeyeceğim. Büyük cc alacağım diye bekleme konusundaki fikirlerimi daha önce de yazmıştım zaten. Bu arada ben sürüş deneyimime bakarım, hem de motosikletsiz kalmamış olurum. Büyük cc alabilir miyim? Belki de maddi imkanlarım buna hiç izin de vermeyebilir ama motosiklet deneyimini yaşamayı sürdürebilirim. İşte bunu sürdürmenin yollarının en iyilerinden biri de bir Ybr125 almaktır.

    Ben üçüncü motorumun ne olacağına o dönemki maddi imkanlarımı ve eşimin de motosiklet kullanmayı öğrenmek istemesini dikkate alarak karar verdim. Ve bu kararın sonucunda en uygun motor adayı Yamaha ybr125 olarak karşıma çıktı. Ve evet eşim de motosiklet ehliyeti aldı ve kullanmayı öğrendi, sürüş deneyimini artırmaya çalışıyor.

    Ybr125 (bundan sonra Karakarga olarak anılacaktır), adeta küçük dev bir motor. İlk motor olarak hiç aklımdan geçmemesine ve çoğu zaman dudak kıvırmama neden olan bir tipi olmasına rağmen üçüncü motorum olması bir anlamda bana da sürpriz oldu, ama şimdilerde sıklıkla ne iyi ettim de aldım deyip duruyorum. Onunla 13 ayda 13.000 kilometre yol yaptım, ay başına ortalama 1000 kilometre eder ki uzunca bir süre daha benim kişisel rekorum olarak kalabilir bu veriler. Ev ararken, Sakarya'da deprem kredisi için koştururken, festivallere giderken, iki kişi gezerken, yani keyiften, iş kovalamaya kadar her şeye kullandım ve kullanıyorum. 10 beygir gücünde 125 cc bir aletten beklenmeyecek kadar sağlam ve işe yarayan bir motosiklet. Bunca kuryenin onu tercih etmesi boşuna değil. Tabii kimi ağır abilerin kurye motoru diye burun kıvırması ya da motosikletinizi sorduklarında aldıkları cevapla sizi kategorize ederek adamdan saymaması gibi gerçekleri de fazla umursamayan biri olmalısınız. Ben öyle yaptım, yapıyorum. Hele hele insanların onunla dünya turu yaptıklarını ve sorunsuzca tamamladıklarını bilmek daha da güven veriyor acıkçası. (http://www.re-moto.com/)

    Pek çok ilki de Karakarga ile yaşadım denilebilir. İlk kez başka birine (eşime) motosiklet kullanmayı öğrettiğim motor, ilk kez bakımlarını kendim yapmaya başladığım motor, ilk kez bakkala bile gitsem bindiğim motor, ilk kez düştüğüm motor, ilk kez 1 günde en uzun mesafeyi katettiğim motor, ilk kez festivallere katıldığım motor olma gibi de pek çok ilke imza attım onunla. Ve halen kendisinden çok memnunum. İşe sürekli onunla gidip geliyorum mesela. Onunla ilgili hala uzun yol planlarım var. Bir sürü uzun yol gezi raporum var. O raporlardan bir demeti de sırayla bu blogda yayınlayacağım.

    Bu arada ybr125'in kendisine ait bir de kulübü var YbrClub, üstelik bu kulübün uluslararası olma gibi bir özelliği var, ben de Türkiye ayağına üyeyim. (http://www.ybrclub.org/)

    Motorculuğumun yavaş yavaş pekişmeye başladığı ve pek çok ciddi deneyime imza atmamı sağlayan ybr125'imle şimdilik mutluyum. Şüphesiz daha büyük cc'lerle daha uzun yollar daha farklı deneyimler arzusundayım ama şimdilik durum bu şekilde devam ediyor ve ben de hiç şikayetçi değilim. Ama bu motor işi öyle bir iş ki, bir bakmışsınız Karakarga ile de yollarımız ayrılmış, başka bir motorun selesine çıkmışım.

Devam edecek... 

Sonraki Yazı: 7.EMOK Motofest Sürüşü
Önceki Yazı: Neden Sürüş Eğitimi Almalıyız?